Geneza gruntu związana jest z powstaniem gruntu, jako ośrodka rozdrobnionych cząsteczek skał w wyniku wietrzenia, transportu i diagenezy. Jego podstawowe cechy to: wilgotność, gęstość właściwa oraz gęstość objętościowa.
Terenowe badania gruntów oraz interpretacja wyników
Jedną ze sposobów badania gruntu jest badanie sondą skrzydełkową. Pozwala ona na określenie wytrzymałości na ścianach gruntów spoistych, w których nie występuje tak zwane odwodnienie. Ten rodzaj badania jest odpowiedni dla gruntów słabych i z których ciężko pobrać jest próbkę. Jednak w gruntach o właściwościach wykazujących warstwy piaszczyste, mogą pojawiać się błędne odczyty. Badanie może być przeprowadzone w otworze wiertniczym, lub poprzez bezpośrednie wciśnięcie sondy w grunt. Inne badanie gruntu, polega na pomiarach ciśnienia gazu i nazywamy to badaniem dylatometrycznym. Przebiega w taki sposób, że ciśnienie gazu oddziaływuje na membranę umiejscowioną na wybranych głębokościach. Pomiar ciśnienia wraz z wartością składowej naprężenia, jest wyznacznikiem wskaźników dylatometrycznych, takich jak: wskaźnik materiałowy, wskaźnik bocznego naprężenia, moduł dylatometryczny oraz wskaźnik ciśnienia wody. Na podstawie tych wyników (przeprowadzonych na gruntach spoistych) można określić ich wytrzymałość na ścianach. Wytrzymałość ta, głównie zależy od warunków odpływu wody oraz od historii naprężenia występującego w gruncie. Inne informacje otrzymane w wyniku badań mogą dotyczyć rozluźnienia i naprężenia gruntu. To z kolei dostarcza wiedzy o wartości przesuwu.
Przy zwiększonym rozluźnieniu a malejącym naprężeniu, wartość przesuwu gruntu będzie się zmniejszać. Obserwacja otrzymanych wyników, może dostarczyć nam niezbędnych informacji dotyczących rozluźnienia i naprężenia wzajemnie zaklinowanych cząstek gruntowych.