Moja Hania ma dopiero trzy latka, ale staram się z nią od czasu do czasu grać. Grywa z nią również tata i dziadkowie. Znając możliwości trzylatka dajemy jej czasem wygrać. Gra wygrana oczywiście sprawia małej olbrzymią radość, gra przez nią przegrana kończy się histerią. A dziadkowie … nie pomagają.
Kupujemy dla dziecka gry planszowe w sklepie
Gramy z małą głównie w gry planszowe. Gry karciane, które znam są dla niej jeszcze zdecydowanie za trudne. Zarówno ja, jak i mąż dajemy małej wygrać, ale też czasem pozwalamy jej przegrać. Właściwie to najczęściej jedno z nas gra z nią w drużynie, więc przegrywamy razem. Uważamy, że Hania już teraz powinna uczyć się rywalizacji i umiejętności radzenia sobie z przegraną. Oczywiście, kiedy dziecko przegra, wpada w histerię, obraża się i nie chce już więcej grą się bawić – do czasu, aż zapomni o porażce. My się tym nie przejmujemy, tylko tłumaczymy, że nie zawsze się wygrywa. Myślę, ze Hania z czasem zrozumie, dorośnie do gry bez płaczu. Dziadkowie natomiast, widząc smutek wnuczki, zabierają ją do sklepu i pytają która gra planszowa najbardziej jej się podoba i oczywiście bez względu na cenę kupują ją. A potem bez względu na to, czy gra planszowa sklep jest przeznaczona dla dzieci w jej wieku, czy też nie, grają z nią i pozwalają zawsze wygrywać. Nie podoba mi się podejście dziadków. Już ich prosiłam, żeby nie zabierali małej do sklepu i żeby czasem pozwolili jej również przegrać. Niestety nic do nich nie dociera. Ostatnio po rozmowie o kupowaniu gier, po prostu kazali dziecku wybierać łamigłówki. Oni chcą małą uszczęśliwić za wszelką cenę. Ale przecież to nie pomaga!
Chcę, żeby moje dziecko umiało przegrywać. Chcę je przygotować na to, że w życiu raz się wygrywa, a raz przegrywa. Czy uważacie, że trzy lata to odpowiedni moment, by uczyć się tego? Pani pracująca w sklepie z grami, poradziła mi, żeby dziadków nakierować na puzzle, niech jej kupują, układają z nią, … chyba spróbuję to zrobić.
Artykuł napisany dzięki firmie moriongames